Bijzondere bladmuziek: Sonja Oosterman

In 1953 werd Sonja Oosterman (19212008) uitgeroepen tot beste zangeres van Nederland. Dat was een beetje malgré soi, want ze hoefde niet zo nodig in de schijnwerpers te staan, zong liever samen met anderen dan als solist, en haar solorepertoire koos ze niet zelf (aldus haar biografie op Muziekencyclopedie.nl). Een liedje als Daar waar de molens staan, haar grootste succes, had dan ook niet haar voorkeur.

De zangeres werd geboren als Sonja Maassen in Amsterdam. Ze kreeg een muzikale opvoeding, vertelde ze in een interview met De Waarheid van 14 april 1961. Ze leerde viool spelen en als meisje van 8 maakte ze al composities voor dat instrument. Sem Dresden, die één van haar composities in handen kreeg, zag in haar “een tweede Mozart”. Ze doorliep het gymnasium in Amsterdam en Hilversum, en haar vader wilde dat ze lerares oude talen zou worden. Maar Sonja werd gegrepen door de muziek. Aan het begin van de oorlog speelde ze viool in een orkest en viel ze soms in als zangeres.

In 1944 trouwde ze met de kunstenaar Jan Oosterman jr. (o.a. keramiek). Het paar woonde in Hilversum en kort na de Bevrijding trad ze daar op voor Canadese militairen. Ze ontmoette daardoor onder andere Dolf van der Linden (Metropole Orkest) die haar vroeg om auditie te komen doen. Dat liep niet goed af, Van der Linden vond dat ze te veel Dinah Shore nadeed. De zangeres stapte naar de KRO, waar Klaas van Beeck haar wel wilde hebben bij zijn Groot Dansorkest.

Haar huwelijk met Oosterman eindigde in 1949 in een echtscheiding, maar met haar muzikale carrière ging het uitstekend. Ze groeide uit tot een veelgevraagd zangeres, die niet alleen vaak voor de radio optrad, maar ook overal in het land. Ze zong graag Franse chansons, zat in tal van ensembles en zanggroepen, zoals The Swinging Nightingales, en werkte met The Ramblers, het Orkest Zonder Naam en ga zo maar door. Sonja Oosterman bleek een multitalent te zijn, ze kon ook teksten vertalen, componeren en acteren en werkte mee aan tal van tv-programma’s (o.a. Een avond in Saint Germain des Prés van Tom Manders). Haar carrière ging op en af, het werk werd haar enkele keren te veel en dan stopte ze tijdelijk om later de draad toch weer op te pakken.

De collectie bladmuziek van de Stichting Omroep Muziek bevat een groot aantal werken, die ze zelf heeft geschreven of uitgevoerd. Ze vertaalde onder meer het liedje Wie schön erscheint die Welt van Josef Baar (Het leven is zo mooi), en componeerde nummers zoals The way to my heart, De biefstukwals, Wie je bent en Geen tijd. Het is vooral bladmuziek voor professioneel gebruik, met arrangementen van mensen zoals Joop Elders en Jo Budie, zonder omslagen. Een paar handelsedities zijn wel van omslagen voorzien, maar die zijn ongesigneerd. Misschien past dat wel bij Sonja Oosterman zelf, die kwaliteit belangrijker vond dan aandacht.

Bladmuziek van Sonja Oosterman is te vinden op Muziekschatten.nl.

gerelateerde artikelen