Leo Boudewijns revisited

Uit een terugblik op de activiteiten van de inmiddels 90-jarige grijze eminentie blijkt dat hij een veelzijdig mens is. Wellicht dankt hij zijn faam aan zijn rol binnen de fonografische wereld in Nederland, hoewel hij ook actief was als radiopresentator van onder andere Langspeelplaats (NOS), Aubade (KRO), Diskotabel (NOS). Bij het wekelijkse zaterdagochtendprogramma Een goedemorgen met … (TROS) op Radio 4 fungeerde musicologe Aukelien van Hoytema als producer en was Boudewijns een graag geziene gastpresentator.

Menig boek over bijvoorbeeld platenhoezen is eveneens van zijn hand. minder bekend bij het grote publiek is zijn werk als graficus. Zo illustreerde hij een reeks in eigen beheer uitgebrachte boeken. Lezers van het kwartaalblad Aether kennen zijn naam vanwege zijn multidisciplinaire achtergrond. Hierbij toont Boudewijns zich een ware ‘omnivoor’. Gedurende een kwart eeuw schreef hij recensies over boeken, langspeelplaten en cd’s. tevens verzorgde hij jarenlang voor ons periodiek een column, schreef hij talloze artikelen (de meeste van alle onbezoldigde medewerkers!) en voerde hij een briefwisseling met vriend en mederedactielid Co de kloet, die in ons tijdschrift werd afgedrukt.

Proactief
Normaliter zou je verwachten dat toenmalig eindredacteur Cees Cabout hem zou hebben benaderd voor deelname. Niets was minder waar. Boudewijns – aanvankelijk werkzaam voor de platenindustrie van Philips – vond in zijn hoedanigheid als directeur van de Nederlandse Vereniging van Producenten en Importeurs van beeld- en geluidsdragers (NVPI), dat Aether niet zonder bijdragen over muziek zou kunnen. Per slot van rekening bestond de programmering van de Nederlandstalige radio-omroepen voor een groot gedeelte uit muziek net als in het buitenland. Hij meldde zichzelf aan in Hilversum. Hiermee was het contact gelegd en bij de opzet van het Nederlands Omroepmuseum aan de Oude Amersfoortseweg speelde Boudewijns achter de schermen een belangrijke rol. Hij wist museumdirecteur Jan Vos te overtuigen van het feit, dat de collectie van het voormalige Phonografisch Museum in Utrecht een geïntegreerde plek moest krijgen bij de opzet. Uiteindelijk resulteerde een en ander in het hergebruik van de karakteristieke vitrineopstellingen in Hilversum.

Voor het schrijven van zijn artikelen in Aether bediende Boudewijns zich veelal van lange kopteksten. Toen ik hem tijdens een vraaggesprek hiermee confronteerde, moest hij het antwoord schuldig blijven. Daarentegen was de aanhef van zijn column (ook een eigen suggestie van Boudewijns) kort en krachtig. Veel van zijn onderwerpen waren gewijd aan de figuur van Thomas Alva Edison (1847-1931), een dankbare personage. Deze Amerikaanse uitvinder was tenslotte de eerste mens die een stemgeluid en later muziek liet vastleggen. Meerdere malen wist hij onze lezers te boeien met facetten uit het leven van Edison.

Met Co de Kloet
De serie Zeg Co… zeg Leo, een polemiek met radiopresentator Co de kloet senior (1932-2020), was een logisch gevolg van een eerdere samenwerking. Het tweetal schreef eerder een vijftal boeken Diep in mijn hart (1999), Geef ons maar Amsterdam (2000), Tijd voor Teenagers (2001), Ik heb het lied al honderdmaal gezongen (2003) en Het wonder van Baarn (2005). Gingen de eerste vier nog over muziek, de laatste was een jeugdroman. In de serie voor Aether wisselden De Kloet en Boudewijns meningen uit. De tegenstellingen in karakter kwamen in deze reeks uitgebreid aan bod. Helaas werd om redactionele redenen de serie (april 2010-januari 2014) beëindigd.

De veelzijdige Boudewijns werd nooit benaderd voor de eindreactie van het kwartaalschrift. Wel stopte hij officieel in januari 2016 als redactielid. Zijn afscheid werd in select gezelschap gevierd in Groot Kievitsdal, een gemeentelijk monument tussen Boudewijns woonplaats en Hilversum. inmiddels zijn alweer 4 jaar voorbijgegaan en sindsdien werd menig nummer nog immer gevuld met een bijdrage van de veelzijdige inwoner van Baarn.

gerelateerde artikelen