Fred ging in 1945 werken bij dagblad De Tijd: correctie en redactie. Daarnaast was hij jarenlang actief als acteur, regisseur en cabaretier in de amateur-theaterwereld. In 1954 (hij was toen 27 jaar) kwam hij in dienst van de KRO, waar hij de zesde medewerker bij de televisiedienst was. Een collega bij De Tijd waarschuwde hem nog voor zijn overstap: die televisie, dat zou toch niks worden!
Betrokken bij de toneel-, amusements- en jeugduitzendingen bedacht hij het concept en de tune van de jeugdserie Dappere Dodo, in 75 afleveringen uitgevoerd door Bert Brugmans Marionettentheater. En hij bedacht er de allitererende titel van: hij vond de naam Dodo in de heiligenkalender van de R.K. Kerk. Er zijn nog steeds legio mensen die het herkenningslied van de serie kunnen meezingen, dat begint met: “Jongens, meisjes, kijk nu goed wat die Dappere Dodo doet. ’t Is een jongen met veel pit, waar geen greintje kwaad in zit.”
Later werd Fred Bredschneyder hoofd Filmzaken en was verantwoordelijk voor de aankoop van series als De Wrekers, Bonanza, Ivanhoe en Alfred Hitchcock presents, voor verfilmde boeken van Graham Greene en Jan den Hartog, en voor filmseries rond bekende acteurs. Verder deed hij regie, dan wel redactie of productie voor diverse tv-programma’s, maakte documentaires over de Deltawerken en tv-portretten van zangers, dirigenten en componisten uit de opera- en operettewereld: die leidde hij zelf in met interviews met de hoofdpersonen, onder wie Robert Stolz, Rudolph Schock, Johan Heesters, Margit Schramm. Van 1969 tot 1982 maakte hij deel uit van de redactie van het tv-programma Voor een briefkaart op de eerste rang. In 1985 ging Fred met de vut, maar bleef nog als publieks-begeleider meewerken aan de KRO-programma’s Waku Waku, Applaus en Hans van Willigenburgs programma’s over de theaterkunsten.
Daarnaast propte hij zijn enorme muzikale kennis en bevlogenheid in een hele reeks boeken, zoals Elseviers grote boek voor operette en musical, TV-operettegids, Operette in Nederland, De zingende film, en een boek over Robert Stolz (met wie hij bevriend raakte) en een over Joseph Schmidt. En dan gaf hij ook nog lezingen over opera en film bij het Holland Festival in 1994 en 1995, maakte het tijdschrift van De Zonnebloem, werkte mee aan het maandblad Filmforum, was lid van de Artistieke Adviesraad van de Hofstadoperette, was redactielid van het parochieblad van de Verrijzeniskerk in Hilversum. Kortom: “een actief en bevlogen leven”, zoals het in de overlijdenskaart stond.
Ja, en dan ook nog Aether. In 2002 kwam Fred de Aether-redactie versterken. Een jaar later werd hij hoofdredacteur, een functie die tevoren niet had bestaan. Tijdens zijn ‘bewind’ (tot 2016) veranderde het blad: er kwamen minder puur-technische onderwerpen, het aandachtsterrein werd breder en journalistieker, en het blad verscheen geheel in kleur. Fred schreef tal van bijdragen aan het blad, over uiteenlopende onderwerpen (ja, natuurlijk ook over Dappere Dodo..) en veel cd- en dvd-recensies waarbij zijn voorkeur voor opera en operette niet verborgen bleef.
Een leven vol televisie en niet minder vol muziek. Bovenaan zijn overlijdenskaart stond dan ook: “Het slotakkoord heeft geklonken, laten de engelen het nu overnemen…”
Willibrord Ruigrok
