Er zijn mensen die ‘eeuwige roem’ hebben vergaard doordat hun namen verbonden waren aan bepaalde radio- of tv-programma’s. Anderen, die eveneens een essentiële bijdrage aan die programma’s leverden, waren altijd enkele meters van de tv-lampen te vinden. Iemand die bij uitstek anderen kon laten schitteren was de onlangs overleden Hans Peters. Zoals hieronder zal blijken was één woord bij uitstek op hem van toepassing: veelzijdig.
Hans Peters (Nijmegen, 11 februari 1934) kreeg als kind gitaarles en later ook een paar jaar vioolles. Verder heeft hij zichzelf piano leren spelen. Hoewel hij geen echte opleiding had, was hij heel muzikaal en had een goed muzikaal gehoor. Ook had hij een grote repertoirekennis, zowel op het gebied van lichte als klassieke muziek en cabaret.
Peters doorliep de HBS en debuteerde als artiest bij het cabaret van Martie Verdenius. Hij werkte enige tijd voor Wim Kan, speelde halverwege de jaren ’50 korte tijd toneel bij Toneelgroep Studio en de Amsterdamse Comedie o.l.v. Rien van Nunen en trad vervolgens ca. tien jaar op in de formaties Triple Sec en het Poker Trio (met Ted de Braak en Piet Hendriks). Thuisbasis was café De Carrousel aan het Amsterdamse Thorbeckeplein. In de zomer, als er geen werk was in de kroeg en op de boten om met zingen en sketches geld te verdienen, verdienden Hans en Ted als reisleider de kost. Hij zong liedjes voor de radio en leverde in 1956 al tekstbijdragen aan het KRO-radioprogramma De Zonnebloem. In de jaren ’60 speelde hij gitaar bij Henk Elsink, met wie hij verschillende liedjes schreef.
Televisie
Vanaf de tweede helft van de jaren ’60 speelden de meeste activiteiten van Hans Peters zich in de televisiewereld af. Hij werkte o.a. mee aan programma’s rond Rudi Carrell, en was – samen met o.a. Carla Lammers – producer van het VARA-spelprogramma Eén van de Acht, met Mies Bouwman (rond 1971), één van de hoogtepunten in zijn loopbaan. Het brak indertijd alle kijkcijferrecords.
Sefira Peters, Hans’ echtgenote: ‘Hans heeft met veel beroemdheden gewerkt. Hij had altijd oog voor het vakmanschap van de artiest, maar wist ook intuïtief of een nummer een topnummer was of iets middelmatigs. Hij bekeek elke act, elk nummer met een professioneel en kritisch oog. Dat bleef hij ook doen toen hij niet meer werkte. Voor Toon Hermans, met wie hij bij Eén van de Acht had gewerkt, had hij tot het laatst van zijn leven een mateloze bewondering en hij was er trots op met hem te hebben gewerkt.’
Hij was als producer betrokken bij veel meer ‘grote’ programma’s, zoals die in die jaren werden gepresenteerd door bv. Koos Postema, Sonja Barend en Willem Ruis, eerst in de Willem Ruis Lotto Show en later de Sterrenshow in een grote circustent waarmee in 1985 door Nederland werd gereisd.
Hij werkte niet uitsluitend voor de VARA; zo schreef hij in de jaren ’80 teksten en liedjes voor de 1-2-3-Shows met zijn oude kompaan Ted de Braak (KRO). Muzikaal werkte hij vaak samen met Tonny Eyk. Met hem schreef hij ook teksten en liedjes voor evenementen, zoals jubilea van bedrijven, speeches voor directeuren enz.
Buiten de publieke omroep werkte Hans Peters ook voor het productiebedrijf van Joop van den Ende. Zo schreef hij bv. veel teksten voor revues van André van Duin en begeleidde hij jarenlang Ron Brandsteder bij Ron’s Honeymoon Quiz (VARA, later RTL4). Hij heeft ook het lied Engelen bestaan niet geschreven, waarmee elk bruidspaar werd geïntroduceerd. Bij dit programma werkte hij samen met regisseur Guus Verstraete. Ook schreef hij teksten voor programma’s van tv-producent John de Mol: Love letters, Traumhochzeit en All you need is love.
Hans Peters deed voor veel shows de audities en repeteerde ook met de kandidaten.
Er zijn duizenden mensen die bij hem hebben geauditeerd, ook voor kinderprogramma’s als Kinderen voor Kinderen. Hierbij was Peters vanaf 1987 als producer betrokken: hij deed de productie van de liedjes en de plaat, Bob Rooyens deed de tv-regie. Hij was al betrokken geweest bij het op touw zetten van de eerste Kinderen voor Kinderen en schreef vanaf dat jaar (1980) veel liedteksten voor het programma (soms onder pseudoniem, bv. ‘Flip Peters’), zoals Beugelbekkie, pestbril, waarvoor hij ook de muziek schreef. Hij zei hierover (in het boek Kinderen voor Kinderen – het verhaal van een succes): ‘In het begin schreef ik zelf ook de muziek, maar later niet meer. Als ’t door een arrangeur flink werd opgewerkt, klonk het nog wel aardig, maar ik ben geen sterk componist.’ In 1988 won Kinderen voor Kinderen-8 de Bronzen Roos bij het internationale tv-festival in Montreux. (Harry Bannink, met wie Hans Peters ook heeft samengewerkt, schreef overigens in 1983 het lied Bejaarden voor bejaarden, voor het satirische NCRV-tv-programma Farce Majeure.)
Sefira Peters: ‘Hans had groot talent voor het omgaan met kinderen. Dit programma, de audities met de kinderen, de begeleiding enz. deed hij met veel liefde.’
Hans Peters was in staat in korte tijd een tekst te schrijven. Karin Meurs, die lang met hem heeft samengewerkt bij veel programma’s: ‘Als er bijvoorbeeld voor een muziekprogramma met Simone Kleinsma snel nog een nummer nodig was en de melodie werd aangereikt schreef Hans in een mum van tijd een prima bruikbare tekst.’
Circus
Hans Peters bezat een bijzondere voorliefde voor en kennis van het circus en het variété. Al op jonge leeftijd bezocht hij veel voorstellingen, en in 1965 debuteerde hij in de rol van spreekstalmeester bij Circus Sarrasani. Tussen 1971 en 1981 vervulde hij die rol in het Kerstcircus in Eindhoven.
Vele jaren heeft hij het tv-producersvak met zijn ‘tweede werkkring’ kunnen combineren. Zomers was het bij de VARA toch altijd rustiger, dus was er ruimte voor andere activiteiten. In 1977 had Peters een groot aandeel in het eenmalige circusprogramma Morgenrood dat de VARA rechtstreeks uitzond vanuit haar Studio in Hilversum, ter gelegenheid van haar 50-jarig bestaan.
Zijn zoons Marco en Philip namen de liefde voor het circusvak over en hadden onder de naam The Peters Brothers als speciaal nummer het ‘Rad des doods’. Peters schreef ook het Circus Herman Renz-lied [correctie: Gustav Peter is de componist, red.].
In veel VARA-spelprogramma’s liet hij circusacts zien. In 1975 maakte Peters met Jan Vrijman en Mat van Hensbergen de tv-documentaire Circusmensen. Zonder Peters’ connecties in de circuswereld was dit project niet gerealiseerd. Voor de Nederlandse productie van de musical Barnum (1988), over de 19e-eeuwse Amerikaanse showman en circusuitbater, vertaalde hij samen met Hugo Heinen de spreek- en liedteksten.
Hans Peters overleed 21 juni op 84-jarige leeftijd.
Bronnen: o.a. P.H. Honig – Acteurs- en kleinkunstenaarslexicon, Beeldengeluidwiki.nl
Met veel dank aan Sefira Peters en Karin Meurs.
